Στην Ελλάδα δεν είχαμε ποτέ αυτοφυή χρυσό. Αυτός βρίσκεται μέσα σε συμπλέγματα πολυμεταλλικών ορυκτών, ως επί το πλείστον μικτών μεταλλικών θειούχων ενώσεων, αποτέλεσμα μαγματικής παραγέννεσης, Μάγμα είναι το ρευστό υλικό του μανδύα της γης το οποίο περιέχει έντονες συγκεντρώσεις μετάλλων. Το μάγμα μέσα από διάφορες διόδους ανήλθε προς τα πετρώματα του φλοιού της γης, αναμειγνυόμενο με αυτά και αποθέτοντας σε διάφορους χώρους συγκεντρώσεις πολυμεταλλικών ενώσεων οι οποίες περιείχαν και μικροποσότητες χρυσού, Η ανακρυστάλλωση των υλικών της μαγματικής αυτής εισροής έδωσε ποικιλία μεταλλικών ορυκτών που συναντάμε στη χώρα μας (στη Β. Ελλάδα, στο Λαύριο, σε νησιά του Αιγαίου), σε υπέροχες κρυσταλλικές δομές, χαρακτηριστικό δείγμα των οποίων αποτελεί ο γαληνίτης, ο σφαλερίτης, ο σιδηροπυρίτης, ο χαλκοπυρίτης, κ.ά.
Τα πολυμεταλλικά αυτά κοιτάσματα ανάλογα με την περιοχή, τα πετρώματα που συνάντησε το μάγμα ανεβαίνοντας προς την επιφάνεια και την αρχική του σύνθεση, περιέχουν συνδυασμούς μεταλλικών θειούχων ενώσεων όπως μολύβδου, χαλκού, ψευδαργύρου, σιδήρου, κασσίτερου, αργύρου όπου εντός αυτών εγκλείονται μικροποσότητες χρυσού σε υπομικροσκοπική μορφή ή περιέχουν πορφυρίτες που στη δομή τους συμπεριλαμβάνουν κατά κύριο λόγο πυριτικά ορυκτά, ενώσεις χαλκού και αργύρου και χρυσό σε ελεύθερη στοιχειακή μορφή. Οι περιεκτικότητες σε χρυσό των πορφυρικών κοιτασμάτων είναι συνήθως αρκετά μεγαλύτερες των κοιτασμάτων με τα μικτά μεταλλικά θειούχα.
Η περιοχή της Χαλκιδικής χαρακτηρίζεται από ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο που συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή. Ειδικότερα, το ΒΑ τμήμα της, με το πλούσιο σε μικτά θειούχα μεταλλεύματα υπέδαφος, είναι η περιοχή στην οποία έχουμε τις παλαιότερες μεταλλευτικές εργασίες τις οποίες μπορούμε (προς το παρόν) να αποδώσουμε στην περίοδο της ρωμαιοκρατίας.
[ΠΗΓΗ: «Χρυσός: Ιστορία, τέχνη επιστήμη, οικονομία περιβάλλον», Σ.Μ.Ε., έκδοση 2013]