“Χθεσινό άρθρο του Barron’s αναφέρεται στις πολύ θετικές προοπτικές των μετοχών των εταιρειών που εξορύσσουν χαλκό […]”
Σε ένα χθεσινό άρθρο του Bloomberg, λίγο μετά την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την αύξηση των επιτοκίων αναφοράς κατά 0,25%, είδαμε έναν πολύ ενδιαφέροντα παγκόσμιο χάρτη. Πάνω σε αυτόν απεικονίζονταν οι μεταβολές στην νομισματική πολιτική όλων των κρατών του κόσμου μέσα στο 2023.
Η αντίθεση μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομικών δυνάμεων, των ΗΠΑ και της Κίνας, είναι πεντακάθαρη. Από την αρχή του χρόνου οι κινεζικές αρχές ακολουθούν πολιτική νομισματικής χαλάρωσης και οι αμερικανικές συνεχίζουν την πολιτική νομισματικής σύσφιξης. Στο ίδιο μοτίβο με τις ΗΠΑ, αν και λίγο πιο αυστηρά, έχει κινηθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση της οποία η οικονομική ισχύς είναι σαφώς συγκρίσιμη με τις δύο άλλες δυνάμεις αν την μετρήσουμε σαν μία οντότητα.
Ακούγοντας τις ειδήσεις των τελευταίων ημερών και εβδομάδων, είναι λογικό να μην περιμένουμε κάποια σημαντική αλλαγή. Ο διοικητής της Fed Τζέι Πάουελ μας είπε προχθές πως είναι εξαιρετικά πιθανή η αύξηση των επιτοκίων κατά 0,50% ακόμα μέχρι το τέλος του χρόνο. Η πρόεδρος της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ μας είπε χθες πως τα επιτόκια θα ανεβούν (εκτός απροόπτου) και τον Ιούλιο και δεν απέκλεισε την περαιτέρω αύξησή τους.
Από τη μεριά της Κίνας, παρά το γεγονός πως η ενημέρωση από τις νομισματικές αρχές δεν είναι τόσο διεξοδική όσο η ενημέρωση από την ΕΚΤ και την Fed, είναι ξεκάθαρο πως η αναιμική μέχρι στιγμής ανάκαμψη οδηγεί την Κεντρική Τράπεζα της χώρας σε περαιτέρω χαλάρωση. Χθες το πρωί μείωσε κατά 0,10% το πιο σημαντικό επιτόκιο αναφοράς στη χώρα, για πρώτη φορά μετά από 10 μήνες. Πριν μερικές μέρες μείωσε το επιτόκιο για τα πιο βραχυπρόθεσμα δάνεια και ταυτόχρονα πρόσθεσε ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα.
Ουσιαστικά, η Κίνα φαίνεται πως κάνει σχεδόν τα αντίθετα από ότι οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. Ενώ αυτή μειώνει τα επιτόκια και προσφέρει ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα, οι άλλοι δύο υπόσχονται και άλλες αυξήσεις επιτοκίων και ταυτόχρονα συνεχίζουν την πολιτική της ποσοτικής σύσφιξης που αφαιρεί ρευστότητα από την οικονομία.
Είναι προφανές πως τα μηνύματα που παίρνουμε φαίνονται πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, κάτι που δεν είναι καθόλου παράξενο αφού η οικονομική κατάσταση των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων παρουσιάζει μεγάλες διαφορές.
Η Κίνα δεν έχει πρόβλημα πληθωρισμού και η οικονομική ανάπτυξη είναι κάτω από τις προσδοκίες που υπήρχαν όταν εγκαταλείφθηκε η πολιτική του Zero Covid, ενώ ο τομέας των ακινήτων εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολύ μεγάλα προβλήματα και το υψηλό χρέος των τοπικών κυβερνήσεων των επαρχιών επιβαρύνει πολύ τα πράγματα.
Στις ΗΠΑ το πρόβλημα είναι ο πολύ υψηλός πληθωρισμός, κυρίως αυτός στον τομέα της παροχής υπηρεσιών, ενώ η οικονομική ανάπτυξη είναι ακόμα σε καλό επίπεδο και η ανεργία βρίσκεται σχεδόν σε ιστορικά χαμηλά. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το πρόβλημα είναι επίσης ο υψηλός πληθωρισμός, ενώ η οικονομική ανάπτυξη και η αγορά εργασίας βρίσκονται σε κάπως χαμηλότερο επίπεδο από το αντίστοιχο των ΗΠΑ.
Είναι προφανές πως οι νομισματικές αρχές έχουν δύσκολη δουλειά να κάνουν και είναι υποχρεωμένες να κινηθούν η κάθε μία με τον δικό της τρόπο. Η εποχή που η νομισματική πολιτική ανά την υφήλιο ήταν συντονισμένη φαίνεται να ανήκει πλέον στην ιστορία.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι επενδυτές προσπαθούν να βρουν τις κατάλληλες επιλογές και να αναζητήσουν τις ευκαιρίες που μπορεί να υπάρχουν στις διεθνείς αγορές. Παρά το γεγονός πως πολλοί αναλυτές και οικονομολόγοι επιμένουν πως οι αυξήσεις επιτοκίων θα σταματήσουν νωρίτερα απ’ ότι προβλέπουν ο διοικητής Πάουελ και η πρόεδρος Λαγκάρντ, οι αγορές φαίνεται να προσαρμόζονται σταδιακά στη νέα πραγματικότητα: αυτήν της παραμονής των επιτοκίων αναφοράς των δυτικών οικονομικών σε υψηλά επίπεδα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με αυτό στο μυαλό, προτιμούν να κινηθούν με σχετικά ασφαλή (όπως νομίζουν τουλάχιστον) τρόπο. Αυτό φαίνεται από το γεγονός πως συνεχίζεται η υπεραπόδοση των μετοχών των μεγάλων τεχνολογικών επιχειρήσεων στο αμερικανικό χρηματιστήριο. Ο συνδυασμός της αίσθησης ασφάλειας που προσφέρουν στους επενδυτές με τον επενδυτικό ενθουσιασμό για τις μεγάλες προοπτικές που θεωρείται πως ανοίγουν οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης οδηγεί πολλά επενδυτικά κεφάλαια στις μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και σε όποιες άλλες έχουν κάποια σχέση με την Τεχνητή Νοημοσύνη.
Όσο και αν η κατάσταση θυμίζει λίγο μανία, καθώς είναι φανερό πως οι αγορές προσπαθούν να ανακαλύψουν σχέσεις με την τεχνητή νοημοσύνη για να δικαιολογήσουν την άνοδο διαφόρων μετοχών, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός πως αυτή την περίοδο ένα πλήθος επενδυτών εκτιμά πως οι ευκαιρίες βρίσκονται σε αυτόν τον τομέα.
Κάποιος κυνικός μπορεί να υποστηρίξει πως οι ευκαιρίες βρίσκονται στον εντοπισμό των επόμενων επιχειρήσεων που θα μπουν σε αυτή την (όλο και πιο πολυπληθή) ομάδα.
Ο δεύτερος βασικός άξονας στον οποίον κινούνται οι επενδυτές μπορούμε να πούμε πως έχει σχέση περισσότερο με την Κίνα, την δική της χαλαρή νομισματική πολιτική και την επίδρασή της στα οικονομικά μεγέθη διεθνών επιχειρήσεων.
Χαρακτηριστικό είναι ένα χθεσινό άρθρο του Barron’s το οποίο αναφέρεται στις πολύ θετικές προοπτικές των μετοχών των εταιρειών που εξορύσσουν χαλκό, με έμφαση στην αμερικανική Freeport McMoRan (FCX NYSE). Οι χρηματιστηριακοί αναλυτές που μίλησαν στο αμερικανικό περιοδικό επισημαίνουν πως η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής στην Κίνα θα οδηγήσει στην αύξηση της ζήτησης για τον χαλκό, πράγμα που θα προστεθεί στην ήδη σημαντική ζήτηση για το κόκκινο μέταλλο λόγω της «πράσινης μετάβασης» και τελικά θα αυξήσει τις πωλήσεις και τα κέρδη εταιρειών σαν την FCX.
Εκτός όμως από αυτό, θα υπενθυμίσουμε κάτι στο οποίο έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές τους προηγούμενους μήνες, δηλαδή στο γεγονός πως οι μελετηροί και μεθοδικοί επενδυτές ασχολούνται με την αναζήτηση στόχων προς εξαγορά στον χώρο των επιχειρήσεων που ασχολούνται με εξόρυξη μετάλλων, ιδίως χαλκού και λιθίου.
Για να μην παρεξηγηθούμε, προφανώς αναζήτηση ευκαιριών γίνεται και σε πολλούς άλλους τομείς και σε επίπεδο μεμονωμένων μετοχών. Αυτό που προσπαθήσαμε ήταν να περιγράψουμε κάποιες γενικές επενδυτικές τάσεις που σχετίζονται σε σημαντικό βαθμό με την νομισματική πολιτική των μεγάλων κεντρικών τραπεζών του κόσμου. Το αν αυτές οι επιλογές θα αποδειχθούν πραγματικές ευκαιρίες θα το μάθουμε σε μερικούς μήνες από τώρα.
[ΠΗΓΗ: https://www.liberal.gr/, του Σπύρου Αλεξόπουλου, 16/6/2023]