ΤΑΙΠΕΔ και Ειδικός Διαχειριστής αποσφραγίζουν τους φακέλους των υποψήφιων επενδυτών
Προς το τέλος του οδεύει το διετές θρίλερ… για την τύχη της βιομηχανίας σιδηρονικελίου ΛΑΡΚΟ.
Σήμερα εκτός απροόπτου το ΤΑΙΠΕΔ και ο Ειδικός Διαχειριστής αποσφραγίζουν τις δεσμευτικές προσφορές που υπέβαλαν οι υποψήφιοι επενδυτές στους αντίστοιχους διαγωνισμούς για την παραχώρηση του εργοστασίου της Λάρυμνας και των μεταλλείων.
Η πολύπαθη βιομηχανία που απασχόλησε τη δημοσιότητα ιδίως την τελευταία δεκαετία με τα συσσωρευμένα χρέη της αλλά και την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη χορήγηση, έρχεται αντιμέτωπη με την τύχη της… Τα δύο υποψήφια επενδυτικά σχέδια είτε θα έχουν υποβάλλει οικονομικές προτάσεις που θα οδηγήσουν την «καθαρή» από οικονομικές υποχρεώσεις και εργαζόμενους στην αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος είτε θα σηματοδοτήσουν το οριστικό τέλος της μετά από 59 χρόνια δραστηριότητάς της.
Δύο διαγωνισμοί
Για τη ΛΑΡΚΟ διεξήχθησαν δύο διαγωνισμοί.
Στο ΤΑΙΠΕΔ υπέβαλε προσφορά για το μεταλλείο της Λάρυμνας, ήτοι τα μεταλλευτικά δικαιώματα και το μεταλλευτικό εργοστάσιο, εδαφικές εκτάσεις, εγκαταστάσεις και εξοπλισμό και το μεταλλείο του Λουτσίου, η κοινοπραξία που αποτελείται από τις εταιρείες «Όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ» και «AD Holdings AG».
Για τον διαγωνισμό του Ειδικού Διαχειριστή που αφορά στη μεταβίβαση των μεταλλείων Ευβοίας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας (περιοχή Αγ. Ιωάννης) και Καστοριάς, αποθέματα μεταλλευμάτων, υποπροϊόντων και ανακυκλώσιμων υλικών καθώς και αγροτεμαχίων προσφορές υπέβαλλαν τόσο η προαναφερόμενη κοινοπραξία όσο και η ιρλανδικών συμφερόντων εταιρεία COMMODITY & MINING INSIGHT IRELAND LIMITED.
Η ρήτρα «shoot out clause»
Το άκρως ενδιαφέρον στους δύο διαγωνισμούς είναι πως ο προτιμητέος επενδυτής του διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ έχει δικαίωμα να υποβάλλει πλειοδοτική προσφορά στον δεύτερο διαγωνισμό του Ειδικού Διαχειριστή και αντιστρόφως και ο προτιμητέος επενδυτής του δεύτερου διαγωνισμού να χτυπήσει… τον πρώτο. Πρόκειται για τη ρήτρα που περιλαμβάνεται στους όρους των διαγωνισμών «shoot out clause».
Με βάση τη ρήτρα, η ιρλανδικών συμφερόντων εταιρεία αν και δεν κατέβηκε να διεκδικήσει το εργοστάσιο της Λάρυμνας και το μεταλλείο Λουτσίου, εντούτοις μπορεί να υποβάλλει προσφορά για αυτό και τελικά να αποκτήσει όλη τη ΛΑΡΚΟ. Παρά το γεγονός πως η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD HOLDINGS συμμετείχε και στους δύο διαγωνισμούς.
Πάντως, σήμερα μπορεί να ανακοινωθούν οι προτιμητέοι επενδυτές, εντούτοις, η διαγωνιστική διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί τις επόμενες εβδομάδες. Μένει να φανεί αν οι φιναλίστ επενδυτές θα αξιοποιήσουν τη ρήτρα “shoot out clause».
Ο κρυμμένος θησαυρός
Η ΛΑΡΚΟ είναι από τις λίγες βιομηχανίες της Ευρώπης με παραγωγή σιδηρονικελίου.
Τα κοιτάσματα της, λατερίτες, περιέχουν το νικέλιο και το κοβάλτιο, πρώτες ύλες αναγκαίες και απαραίτητες για την κατασκευή μπαταριών. Η πράσινη μετάβαση για να είναι βιώσιμη προϋποθέτει την ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας από ΑΠΕ και τον εξηλεκτρισμό δραστηριοτήτων (π.χ. ηλεκτροκίνηση οχημάτων).
Σύμφωνα με πρόσφατη αρθρογραφία του Σπύρου Τζίντζου τεχνικού συμβούλου της Ειδικής Διαχείρισης ΛΑΡΚΟ η ζήτηση νικελίου για την παραγωγή μπαταριών θα είναι μεγάλη τα επόμενα χρόνια: «Μία πολύ πρόσφατη μελέτη του οίκου Roskill (2021) αναφέρει ότι μόνο για την παραγωγή μπαταριών για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα σε ένα βασικό σενάριο αναμένεται μία αυξηση της ζήτησης από 17 kt το 2020 σε 542 kt Νi το έτος 2040 μόνο στην Ε.Ε.27, παγκοσμίως δε από 92 kt σε 2,6 Mt.Σε αυτά τα νούμερα θα πρέπει να προστεθούν και οι ανάγκες για την παραγωγή μπαταριών για τη αποθήκευση ενέργειας από τις ΑΠΕ.
Το κοβάλτιο, το οποίο περιέχεται στα λατεριτικά κοιτάσματα της ΛΑΡΚΟ αναμένεται να έχει μια εξίσου μεγάλη αύξηση στις επόμενες 2 δεκαετίες», περιγράφει ο κ. Τζίντζος.
Υδρομεταλλουργία
Ωστόσο η ΛΑΡΚΟ εφαρμόζει την τεχνική της πυρομεταλλουργίας με αποτέλεσμα το προϊόν που παράγει να είναι κράμα σιδηρονικελίου. Χρησιμοποιείται κυρίως από τη βιομηχανία ανοξείδωτου χάλυβα. «Δηλαδή το παραγόμενο νικέλιο πωλείται ως κράμα σιδηρονικελίου στην βιομηχανία του ανοξείδωτου χάλυβα ενώ το περιεχόμενο κοβάλτιο δεν ανακτάται και «χάνεται» μέσα στο κράμα. Το νικέλιο και το κοβάλτιο μπορούν αμφότερα να ανακτηθούν αυτοτελώς μόνο με υδρομεταλλουργική επεξεργασία, κατεργασία που διαφέρει από την πυρομεταλλουργική γιατί γίνεται σε υδατικό περιβάλλον, σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες, από 25 μέχρι 150 °C περίπου, συνήθως με τη χρήση διαλύματος θειικού οξέος», εξηγεί σε επίσης πρόσφατση αρθρογραφία του ο Πέτρος Τζεφέρης, Δρ. Βιο-υδρομεταλλουργίας και γενικός διευθυντής Ορυκτών Πρώτων Υλών του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Κατά τον ίδιο απαιτούνται επενδύσεις της ΛΑΡΚΟ στην υδρομεταλλουργία.
Και εξηγεί: Η υιοθέτηση, της παραγωγής νικελίου (και κοβαλτίου) με την τεχνική της υδρομεταλλουργίας, (μπορεί να) είναι οικονομικά ανταγωνιστική, έχει πολύ χαμηλότερες ενεργειακές απαιτήσεις και επιπλέον είναι πιο φιλική στο περιβάλλον. Περαιτέρω, θα δώσει την δυνατότητα εκμετάλλευσης λατεριτικών αποθεμάτων με χαμηλή περιεκτικότητα (κάτω από 0,9-1% τουλάχιστον που απαιτεί η εφαρμοζόμενη σήμερα πυρομεταλλουργική τεχνική της αναγωγικής τήξης). Εφόσον εφαρμοστεί η συγκεκριμένη τεχνολογία, τότε τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα της χώρας μας θα αυξηθούν σημαντικά και συνακόλουθα θα αυξηθεί και η διάρκεια ζωής της όλης δραστηριότητας για πολλά ακόμη χρόνια. Κι αυτό διότι θα μπουν σε παραγωγική λειτουργία τα διασκορπισμένα σε όλη την Ελλάδα φτωχά λατεριτικά κοιτάσματα πλην όμως υδρομεταλλουργικώς αξιοποιήσιμα. Και αν γίνει αυτό, πολύ γρήγορα θα μπορούν με τον ίδιο τρόπο να κατεργαστούν μαζί με τα δικά μας κοιτάσματα και τα πολύ περισσότερα βαλκανικά κοιτάσματα των λατεριτών που ως φτωχά επίσης παραμένουν αναξιοποίητα.Τα πιθανά αποθέματα (μεταλλευτικοί πόροι-mineral resources) σιδηρονικελιούχων μεταλλευμάτων (λατεριτών) στην Ελλάδα υπολογίζονται σε >300 Mt, με τα βέβαια που έχουν απομείνει μετά την εντατική εκμετάλλευση της ΛΑΡΚΟ να είναι περίπου 130-160 Mt, με μέση περιεκτικότητα 0,4-0,9% Ni.», καταλήγει ο κ. Τζεφέρης
[ΠΗΓΗ: https://www.ot.gr/, του Χρήστου Κολώνα, 27/10/2022]