Νέο ενεργειακό μείγμα ή ενεργειακοί επαίτες!Οι πρόσφατες ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, για επανέναρξη των διαδικασιών έρευνας για την ύπαρξη υδρογονανθράκων στην ελληνική επικράτεια, θύμισε εποχές αντιμνημονίου και άνω/κάτω πλατείας. Τότε που θα μας έσωζαν οι… υδατάνθρακες (sic), αν ενθυμείστε!
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της κάλυψης των ενεργειακών αναγκών της χώρας, χωρίς κάποια αξιοσημείωτη αλλαγή. Υπήρξε μία σχετική αύξηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, αλλά τίποτε που να πλησιάζει έστω, το επίπεδο των απόλυτα αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και μεταβάσεων στη νέα εποχή, που θα έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί περισσότερα από 15 χρόνια πριν.
Φυσιολογικά λοιπόν, οι ανάγκες κατανάλωσης που αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο λόγω της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με την αποδιοργάνωση της εφοδιαστικής αλυσίδας που προκάλεσαν πρώτα η πανδημία και κατόπιν ο πόλεμος, οδήγησαν τη χώρα στο εξαιρετικά δύσκολο σημείο που βρίσκεται σήμερα.
Η ευθύνη όμως, είναι ελληνική μόνο κατά ένα μέρος. Ολόκληρος ο Δυτικός κόσμος βρίσκεται στο έλεος των χωρών που παράγουν ορυκτά καύσιμα γενικά και της Ρωσίας ειδικά. Κυρίως λόγω των εξαιρετικά κακών επιλογών(;) που έκαναν οι πολιτικοί ηγέτες των μεγάλων οικονομιών (π.χ. Μέρκελ και Σρέντερ), τα προηγούμενα χρόνια.
Το γεγονός πως αυτή η ομηρία θα εξακολουθήσει να υφίσταται για αρκετά ακόμη χρόνια, αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη και αναπόφευκτη πραγματικότητα. Από σήμερα και μετά όμως, το σημαντικό είναι να ληφθούν όλες εκείνες οι αποφάσεις και μέτρα, που είναι απαραίτητα ώστε αυτή να διαρκέσει αποκλειστικά και μόνον για όσο χρόνο είναι απολύτως αναγκαίο. Πράγμα που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι χρειάζεται σχέδιο και προσήλωση στους στόχους, διότι διαφορετικά οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές.
Ανεξάρτητα όμως από τι σκοπεύει και τι τελικά θα πράξει η Ευρώπη, η Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα, διαθέτει δικές της εναλλακτικές τις όποιες πρέπει να φροντίσει να εκμεταλλευτεί, στον μέγιστο δυνατό βαθμό.
Αυτές οι εναλλακτικές βεβαίως, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν τα αποθέματα αερίου ή/και πετρελαίου που πιθανόν να ανακαλυφθούν από τις έρευνες που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός. Αφενός διότι απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα για την υλοποίηση των υποδομών εκμετάλλευσης και αφετέρου επειδή η πιθανότητα να υπάρχουν, είναι αστρονομικά μικρή. Οι πρώτες ενδείξεις δικαιολογούν τις ελπίδες αλλά μέχρι εκεί. Από αυτήν την ελπίδα μέχρι την βεβαιότητα ύπαρξης τους, η απόσταση είναι όση και αυτή του πλανήτη μας από τον Ήλιο!
Εάν όντως είναι υπαρκτά, καλώς να ορίσουν. Αλλά μέχρι τότε, ας απασχολούν μόνο όσους θα έχουν άμεση σχέση με την ανακάλυψή τους.
Η στήλη δεν διεκδικεί δάφνες ειδικού στην ενεργειακή πολιτική και δη την αυτάρκεια μιας χώρας, αλλά δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιοφυΐα για να καταλάβει ότι το κύριο βάρος του σχεδιασμού, θα πρέπει να πέσει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την δυνατότητα αποθήκευσης διαφορετικών τύπων πόρων, από άλλες χώρες. Π.χ. η δυνατότητα διατήρησης στρατηγικών αποθεμάτων LNG θα πρέπει να αυξηθεί κατά πολλές φορές περισσότερο των σημερινών επιπέδων κ.ο.κ.
Φυσικά θα υπάρξουν οι γνωστές αντιδράσεις, δήθεν “οικολόγων” και συναφών, παχέως αμειβομένων “ερασιτεχνών ιδεολόγων”, για τον.. τρωγλοδύτη ποντικό και τον κορμοράνο της… Μεσογείων, οι οποίες θα πρέπει απλά να αγνοηθούν. Χρειάζεται κάποια στιγμή να μάθουμε και στην Ελλάδα, όπως σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, ότι οι ΑΠΕ δεν διαταράσσουν καταστροφικά το περιβάλλον, ούτε “καταστρέφουν τον ορίζοντα” όπως διατείνονται ορισμένοι γραφικοί. Εάν ίσχυε κάτι τέτοιο π.χ. η Βόρεια Βρετανία και η Σκωτία θα ήταν κρανίου τόπος εδώ και καιρό, ενώ π.χ. τα παράλια της Ολλανδίας θα ήταν εντελώς ακατοίκητα, λόγω… ασχήμιας!
Αστεία πράγματα, γελοίες δικαιολογίες, σαθρά επιχειρήματα. Φτάνει πιά!
Η Ελλάδα έχει την υποχρέωση απέναντι στον εαυτό της και τους πολίτες της, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μια τέτοια ενεργειακή πολιτική, που θα της παρέχει την μεγαλύτερη δυνατή ενεργειακή ανεξαρτησία με το μικρότερο δυνατό κόστος!. Μπορεί και πρέπει να το κάνει! Τώρα! Όχι μεθαύριο! Τώρα!
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Πέτρου Λάζου, 15/4/2022]