Να τα σημειώσουμε από τώρα, καθώς την άλλη εβδομάδα η δικαιοσύνη παίρνει τον δρόμο της, για την επόμενη ημέρα από το πρώτο χτύπημα του κορονοϊού.
Και ανάμεσα στα άλλα που έμειναν πίσω, βρίσκονται και 250-300 μεγάλες και μικρές υποθέσεις επενδύσεων και δημοσίων έργων στα σχέδια των οποίων καταγράφονται ίσως και περισσότερες από 20.000 θέσεις εργασίας. Αυτά τουλάχιστον λένε τα χαρτιά και τα σχέδια των επενδυτών και των Ομίλων που έχουν πάρει τα έργα.
Ωραία και καλά όλα αυτά και προς τι το σημερινό σημείωμα και η ανησυχία της στήλης.
Θα συμφωνούσαμε και εμείς αν η μνήμη μας δεν ήταν τόσο κοντή για να ξεχάσουμε την έκθεση της World Bank “Doing Business 2020” (δημοσιεύθηκε στο τέλος του 2019) με τα χειρότερα μαντάτα για τις δυνατότητες της Ελλάδας να προσφέρει ευκαιρίες επενδύσεις.
Η έκθεση λοιπόν αυτή μας κατεβάζει 19 ολόκληρες θέσεις, ως χώρα Doing Business 2020 και μας πηγαίνει στην 79η θέση από την 60η, στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Να μη σταθούμε, λοιπόν, στις επισημάνσεις της έκθεσης ότι η συνολική φορολογική επιβάρυνση ανέρχεται σε 52% των κερδών (έναντι 40% κατά μέσον όρο στον ΟΟΣΑ), ο φόρος επί των κερδών στο 23% (έναντι 15% στον ΟΟΣΑ), ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών και οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης σε 28,3% (έναντι 23,5% στον ΟΟΣΑ) και η επιστροφή ΦΠΑ στην Ελλάδα είναι 32 εβδομάδες από τις 2 εβδομάδες της Εσθονίας (!!!) αλλά να πάμε εκεί που τώρα μας πονάει.
Στα “κόλπα” και τις μεθόδους να αφανίζουμε επενδύσεις στην Ελλάδα (γιατί ενοχλούν κάποιους ανταγωνιστές ή επιχειρηματικούς αντιπάλους) και δημόσια έργα διευκόλυνσης των κατοίκων (γιατί χαλάνε τη σούπα… στους οικοπεδοφάγους).
Τα έχουμε επαναλάβει και άλλες φορές σε σημειώματά μας αλλά δεν κάνει κακό να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας…
Οι “διαμαρτυρόμενοι” οικολόγοι, “φυσιολάτρες”, αρχαιοκάπηλοι…, και άλλοι λάτρεις του ωραίου… “ενοικιάζονται” ευκολότατα και από τους Δήμους που “αγωνίζονται” ενάντια στις επενδύσεις ή από προσφερόμενα κόμματα μονίμων επαναστατών…
Δεν χρειάζονται πολλοί. Φτάνουν 40-50 και άλλες τόσες υπογραφές για να στηθεί η προσφυγή (ανάμεσα σε φωνές και ουρλιαχτά) και η υπόθεση να πάρει τον δρόμο της για το ΣτΕ.
Τέτοιες συμπλοκές… και εμπλοκές έχουν φέρει στη δικαιοσύνη (στο ΣτΕ κατά κύριο λόγο) εκατοντάδες επενδύσεις που αν διαβάσεις τα σχέδιά τους θα βρεις πάνω από 20.000 θέσεις εργασίας, από το εργοτάξιο μέχρι τη μονάδα (βιομηχανική, εξορυκτική, ξενοδοχειακή μέχρι και αποθηκών).
Δεν συμπεριλαμβάνουμε σε αυτές και τις έμμεσες ευκαιρίες για απασχόληση ή ατομικές δουλειές, μετά τη λειτουργία της μονάδας.
Και εδώ ακριβώς έρχεται η (προ 5μήνου) έκθεση της World Bank η οποία τι μας λέει για τον αρνητισμό των επενδυτών και σε θέματα δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Ότι ο χρόνος απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα είναι 1.711 μέρες και αυτό (μαζί με τα άλλα που προαναφέραμε) δεν μας αφήνει να σηκώσουμε κεφάλι στον ΟΟΣΑ.
Πόσο έξω πέφτει η έκθεση για την θέση μας στον ΟΟΣΑ όταν γνωρίζουμε πως 12 εμβληματικές επενδύσεις και 5 υποθέσεις ιδιωτικοποιήσεων είναι σε δικαστικές διεργασίες και παραπομπές από βαθμίδα σε βαθμίδα της δικαιοσύνης, ακόμη και από το 2005!!! Ο τουρισμός έχει γνωρίσει πολύ καλά στο πετσί του τι σημαίνει επένδυση στην Ελλάδα.
Τα πράγματα όμως δεν είναι δυνατόν να μείνουν έτσι, μπαίνοντας στην ξερή γη και το τίποτε που θα μας παραλάβει η οικονομία και η κοινωνία από τον κορονοϊό σε 1-2 χρόνια. Οι ευθύνες δεν θα είναι πολιτικές ή μόνο κρατικές. Θα είναι και κοινωνικές.
Η δικαιοσύνη λοιπόν θα πρέπει να λάβει υπόψη της πως οι “περίπλοκες” επενδύσεις ή τα δημόσια έργα που βρίσκονται βραχυκυκλωμένα στα χέρια της είναι τα τελευταία. Και ότι στο ορατό μέλλον υπάρχουν μόνο απολύσεις και νέα ανεργία 250.000 ανθρώπων, από τους οποίους οι περισσότεροι ανήκουν σε ό,τι θα λέγεται αύριο τουρισμός και βιοτεχνία. Αν οι υποθέσεις που πρόκειται να εκδικασθούν μιλάνε για 20.000 προσλήψεις, όπως μαθαίνουμε εμείς, απαιτείται η υπέρβαση και των δικαστικών λειτουργών. Σήμερα όμως. Όχι σε 1.711 ημέρες, όπως λένε οι εκθέσεις για την Ελλάδα.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, του Γιώργου Κράλογλου, 22/4/2020]