Να υποθέσω πως η αντίδραση στη προχθεσινή δημοσίευση της απόφασης απόφαση του Τμήματος Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, του Σώματος Επιθεωρητών & Ελεγκτών ΥΠΕΝ, Β. Ελλάδος, να απορρίψει το αίτημα ανάληψης δράσης πρόληψης και αποκατάστασης από την Ελληνικός Χρυσός και το ΥΠΕΝ, βάσει του άρθρου 13 του Π.Δ. 148/20009, ήταν το άρθρο του Ομότιμου στο Παρατηρητήριο;
Όπως ήταν αναμενόμενο, στο άρθρο δεν γίνεται καμία αναφορά στο επίμαχο θέμα, αλλά ξετυλίγεται ένα …antigold ποτ-πουρί με αναμάσημα της απόφασης Σκουρλέτη και του επιχειρήματος περί εφαρμοσιμότητας του flash smelting.
Και διάβασα εδώ και το πλέον άκυρο επιχείρημα:
«Κάτι αλήθεια δεν κολλάει σε μια εταιρεία που ισχυρίζεται πως έχει επενδύσει στη χώρα μας μέχρι σήμερα 1,5 δις ευρώ και θα επενδύσει άλλο 1 δις και η οποία έχει θυσιάσει κέρδη 750 εκατομ. Ευρώ μόνο και μόνο γιατί δεν θέλησε στην πορεία των πραγμάτων να υποστεί μια επιβάρυνση 20 εκατομ. Ευρώ στα επενδυτικά της έξοδα».
Και να μην μου έλεγαν ποιος ρωτά, θα το εύρισκα αμέσως: «Ένας άνθρωπος που δεν έχει δουλέψει ποτέ σε μεγάλη εταιρεία του ιδιωτικού τομέα, μάλλον δημόσιος υπάλληλος», θα έλεγα. Και πόσο δίκιο θα είχα…
Και όσον αφορά την εμπνευσμένη εικονογράφηση του άρθρου, να υποθέσω –πάλι–, πως το ποντίκι είναι το Παρατηρητήριο, (ή το antigold «κίνημα»;), και ο ελέφαντας η εταιρεία; Και το ποντίκι έχει τόοοοοσο μεγάλο «ειδικό βάρος», που ισορροπεί τον ελέφαντα; Ναι, αλλά σε επόμενη χρονική στιγμή βλέπω τον ελέφαντα να γλιστρά σιγά-σιγά προς τα κάτω, προς το ποντίκι, με καταστροφικά αποτελέσματα για το ποντίκι – αλλά και για όλο το τσίρκο…