Ο χαλκός και η ξυλεία κρατάνε γερά. Δεν φοβόμαστε την οικονομία

Αν κάποιος έπρεπε να διαλέξει δύο εμπορεύματα των οποίων η χρηματιστηριακή συμπεριφορά μας δίνει ισχυρές ενδείξεις για την κατάσταση της οικονομίας και την διάθεση των βιομηχανιών και των καταναλωτών, ο χαλκός με την ξυλεία θα ήταν ένα από τα πιο ισχυρά «δίδυμα», για την περίοδο που διανύουμε. Για τον μεν χαλκό δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, δεν λέγεται τυχαία Dr. Copper.

Παραδοσιακά θεωρείται το μέταλλο που είναι πιο στενά συνδεδεμένο με την οικονομική και βιομηχανική δραστηριότητα, ενώ αυτή την εποχή έχει αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη σημασία λόγω της μεγάλης ζήτησης που έρχεται από την Κίνα και της ανάγκης για χαλκό που συνεπάγεται η στροφή προς την πράσινη ενέργεια και την ηλεκτροκίνηση.

Από την άλλη μεριά, η ξυλεία δεν είναι και τόσο προφανής επιλογή γιατί μας δείχνει πράγματα που έχουν σχέση μόνο με την Βόρεια Αμερική. Στην πραγματικότητα όμως, επειδή χρησιμοποιείται κατά κόρον στην κατασκευή κατοικιών στις Η.Π.Α., η εξέλιξη της τιμής της μας βοηθά να καταλάβουμε σε τι κατάσταση βρίσκονται οι αμερικανοί καταναλωτές και κατ’ επέκταση η αμερικανική οικονομία.

Και με τα δύο ασχοληθήκαμε αρκετά πρόσφατα με αφορμή τις πολύ σημαντικές ανοδικές κινήσεις τους το τελευταίο δωδεκάμηνο και τις ιστορικά υψηλές τιμές που σημείωσαν μέσα στην φετινή άνοιξη. Τις τελευταίες μέρες όμως, η κατάσταση στην αγορά των εμπορευμάτων έχει αρχίσει να αλλάζει κάπως, και η αντίδραση του χαλκού και της ξυλείας έχει πολύ μεγάλη σημασία.

Το πρώτο που άλλαξε, και αυτό αφορά κυρίως στον χαλκό, είναι η στάση της Κίνας, που είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής του στον κόσμο. Η Κίνα, που φυσικά είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής των πάντων, αποφάσισε πως η μεγάλη άνοδος της τιμής των διαφόρων εμπορευμάτων, μετάλλων και αγροτικών προϊόντων, έχει αρχίσει να δημιουργεί κινδύνους για την οικονομία της.

Ανησυχεί πως θα προκληθούν πληθωριστικές τάσεις και υπερθέρμανση της οικονομίας, που θα θέσουν σε κίνδυνο την προσπάθεια της χώρας να αλλάξει σταδιακά το μοντέλο λειτουργίας της οικονομίας, έτσι ώστε η ανάπτυξη να έρχεται πλέον κυρίως από την ιδιωτική κατανάλωση και όχι από την βιομηχανική δραστηριότητα.

Επίσης, προβληματίζεται από την μείωση του περιθωρίου κέρδους των κινεζικών βιομηχανιών, σαν αποτέλεσμα της αύξησης του κόστους των πρώτων υλών. Έτσι, τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχει αρχίσει ένα είδος επίθεσης της χώρας απέναντι στα φαινόμενα κερδοσκοπίας που κατά την άποψή της έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην άνοδο των τιμών.

Στα πλαίσια αυτής της εκστρατείας έχει αρχίσει να επιβάλει περιορισμούς στην διαπραγμάτευση των εμπορευμάτων στα χρηματιστήρια της χώρας, εγκαινιάζοντας μία πολιτική «μηδενικής ανοχής» απέναντι στα φαινόμενα κερδοσκοπίας.

Το τελευταίο δεκαπενθήμερο όλα τα εμπορεύματα σημείωσαν πτώση, από τον χαλκό και το σιδηρομετάλλευμα, μέχρι το καλαμπόκι και τα φασόλια σόγιας. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ποια είναι η αιτία.

Μπορεί να φταίνε οι κινεζικές κινήσεις, ίσως ευθύνεται και μία ανησυχία για το ενδεχόμενο οι κεντρικές τράπεζες να αρχίσουν να σφίγγουν την νομισματική τους πολιτική νωρίτερα απ’ όσο περίμεναν οι αγορές, μπορεί (μάλλον το πιθανότερο) να είχε απλά έρθει η ώρα για μία καλή διόρθωση ύστερα από την ισχυρή άνοδο των πρώτων μηνών του χρόνου.

Ο χαλκός κατέβηκε από το υψηλό των 4,77 δολαρίων/λίβρα που σημείωσε στις αρχές της δεύτερης εβδομάδας του Μαρτίου, αλλά, μέχρι τώρα τουλάχιστον, φαίνεται να βρίσκει στήριξη στο παλαιό ιστορικό υψηλό των 4,5 δολαρίων το οποίο διέσπασε στο τέλος του Απριλίου, και μάλιστα χθες Πέμπτη σημείωσε ισχυρή ανοδική αντίδραση και πλησίασε και πάλι τα 4,7 δολάρια/ουγγιά.

Σημαντική διόρθωση σημείωσε και η τιμή της ξυλείας, η οποία είχε σχεδόν διπλασιαστεί από το τέλος του Μαρτίου μέχρι τις αρχές του Μαΐου, φθάνοντας λίγο πάνω από τα 1.700 δολάρια/mbf(περίπου 2,5 κυβικά μέτρα), σημειώνοντας σχεδόν καθημερινά νέο ιστορικό ρεκόρ.

Η τιμή του έχει επιστρέψει κοντά στα 1.300 δολάρια/mbf και μέχρι στιγμής έχει βρει στήριξη κοντά στα 1.200 κατά την διάρκεια της διόρθωσης.

Εδώ βέβαια δεν φταίει η Κίνα, αλλά οι ανησυχίες για την πιθανή αλλαγή της στάσης της FED και, κυρίως, το γεγονός πως η τεράστια άνοδος της τιμής της ξυλείας προκάλεσε αύξηση της τιμής των νέων κατοικιών και φόβους για μείωση της ζήτησης. Φαίνεται όμως πως οι φόβοι δεν επιβεβαιώνονται.

Από την μία μεριά, μεγάλοι κατασκευαστές κατοικιών, όπως η Toll Brothers, έχουν ενημερώσει τις αγορές πως οι πελάτες δεν έχουν κανένα πρόβλημα, μέχρι τώρα τουλάχιστον, να απορροφήσουν τις αυξήσεις στις τιμές των σπιτιών.

Από την άλλη, εκτιμήσεις αναλυτών λένε πως βρίσκεται σε εξέλιξη μία διαδικασία εξομάλυνσης της ανισορροπίας που επικρατεί στην αγορά ξυλείας, αφού πολλοί κατασκευαστές κατοικιών δεν δέχονται όλες τις παραγγελίες των πελατών τους, μειώνοντας τεχνητά την ζήτηση για ξυλεία μέχρι να αυξηθεί η προσφορά. Παράγοντες της αγοράς πιστεύουν πως το νέο σημείο ισορροπίας δεν θα απέχει πολύ από τα τωρινά επίπεδα τιμών, κάτι που μέχρι τις αρχές του 2021 ήταν εντελώς αδιανόητο.

Είναι φανερό πως η οικονομία είναι πολύ πιο δυνατή και ανθεκτική απ’ όσο φανταζόμαστε μέχρι πριν μερικούς μήνες. Αυτό ισχύει και για την παγκόσμια βιομηχανική δραστηριότητα, όπως μας δείχνει η πολύ ανθεκτική συμπεριφορά του χαλκού, ο οποίος αποκρούει εύκολα τις κινεζικές επιθέσεις εναντίον του (μην ξεχνάμε πως η Κίνα καταναλώνει περίπου το 50% του χαλκού παγκοσμίως), και για τις διαθέσεις των Αμερικανών καταναλωτών, όπως δείχνει η σχεδόν ακόρεστη δίψα τους για νέες κατοικίες.

Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε κουραστικοί, αυτή η κατάσταση δεν θα αλλάξει εύκολα για όσο διάστημα η νομισματική πολιτική των μεγάλων χωρών παραμένει χαλαρή τα επιτόκια πολύ χαμηλά, και η δημοσιονομική πολιτική γίνεται όλο και πιο επεκτατική. Η χρηματιστηριακή συμπεριφορά των δύο αυτών πολύ σημαντικών (για διαφορετικούς λόγους το καθένα) εμπορευμάτων μάλλον επιβεβαιώνει αυτή την εκτίμηση.

Όσο ο Dr. Copper και η ξυλεία συνεχίζουν την καλή χρηματιστηριακή τους πορεία, δεν θα πρέπει να ανησυχούμε σοβαρά για την υγεία της οικονομίας, ανεξάρτητα από τους τίτλους των ειδήσεων.

[ΠΗΓΗ: https://www.liberal.gr/, του Σπύρου Αλεξόπουλου, 28/5/2021]