Η καινούργια επιχειρηματολογία του Συριζαϊκού antigold μετώπου –όσο και αν σας φαίνεται περίεργο–, δεν είναι περιβαλλοντικής, άλλα οικονομικής φύσης!
Ανησυχούν λοιπόν οι αυτόκλητοι πρόμαχοι των πάντων, μη τυχόν και δεν γίνει η μεταλλουργία στις Σκουριές, όπως διαφαίνεται, λέει, από το υποβληθέν προς εκτίμηση νέο επενδυτικό σχέδιο. Ιδού και η ανησυχίες τους με δικά τους λόγια από το κομματικό όργανο, την ΑΥΓΗ:
«[…] τα χρυσοφόρα μεταλλεύματα θα εξορύσσονται εδώ, θα «πλένονται» εδώ με κυάνιο (όπως γίνεται και τώρα) και θα εξάγονται σε τρίτες χώρες για να παραχθεί καθαρός χρυσός. Τα ανοιχτά ορύγματα, οι υπόγειες στοές, οι όξινες απορροές, τα τοξικά απόβλητα, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος θα μείνουν εδώ. Το οικονομικό όφελος και το «χρυσό» όνειρο θα ταξιδεύουν σε προορισμούς πιο συμφέροντες για την πολυεθνική εταιρεία».
Δηλαδή, για να καταλάβω, το σημερινά νούμερα που αφορούν την επένδυση και εργαζομένους, μισθούς, εισφορές στο δημόσιο, κύκλος εργασιών (τζίρος) για την δευτερογενή αγορά τοπική και μη, περιλαμβάνονται στα «ανοιχτά ορύγματα, υπόγειες στοές, όξινες απορροές, τοξικά απόβλητα, και υποβάθμιση του περιβάλλοντος»; Με την παρούσα λειτουργία της επένδυσης δεν υπάρχει όφελος, θέσεις εργασίας, απασχόληση εργολάβων, συντήρηση της τοπικής αγοράς, ενίσχυση της οικονομίας;
Εξ’ άλλου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αυτός που με κάθε μέσο –ηθικό ή όχι–, πρόβαλλε του κόσμου τα κωλύματα για να μη προχωρήσει το εργοστάσιο μεταλλουργίας στις Σκουριές; Τώρα ανησυχεί μήπως τα συμπυκνώματα δεν επεξεργάζονται επιτόπου;
Κι εδώ διπρόσωποι…