Λόγω των πολλαπλών εκλογών του 2019, στις αρχές του χρόνου στο ΔΣ του ΣΜΕ μάς απασχόλησε το θέμα της προεκλογικής ενημέρωσης για τα ζητήματα του κλάδου. Παρότι οι επαφές με τα κυριότερα πολιτικά κόμματα υπήρξαν συνεχείς, η ενημέρωση κατά την προεκλογική περίοδο αποτέλεσε μια αυτοτελή διαδικασία, με συνέπεια να κρίνεται απαραίτητο να γίνεται μια σφαιρική τοποθέτηση για τον κλάδο και τα προβλήματά του.
Τα τελευταία 25 χρόνια που έχω ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη διαδικασία, μέσα από διάφορους κλαδικούς φορείς, δεν κρύβω ότι πάντοτε είχα ερωτήματα ως προς την αποτελεσματικότητά της. Πέρα από την –πάρα πολύ χρήσιμη– δημοσιότητα που παίρνουν αυτού του είδους οι επαφές, πολύ σπάνια έχουν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα Μέσα στις λίγες εβδομάδες της προεκλογικής περιόδου, εκατοντάδες –αν όχι χιλιάδες– φορείς και ιδιώτες τούς βομβαρδίζουν με πάσης φύσεως αιτήματα με την ελπίδα ότι κάποια από αυτό θα αποτελέσουν προεκλογική υπόσχεση για μετεκλογική δράση.
Οι αγγλοσάξονες χρησιμοποιούν τη φράση «elevator pitch»: να κατορθώσεις να αποσπάσεις την προσοχή του συνομιλητή σου για τα επόμενα 30 δευτερόλεπτα. Αναρωτήθηκα λοιπόν ποιο θα ήταν το elevator pitch για τον κλάδο μας, εάν θα έπρεπε να μιλήσουμε, για παράδειγμα, ενώπιον του πρωθυπουργού για τη μεγάλη συμβολή του ορυκτού πλούτου στην ελληνική οικονομία.
Για τους περισσότερους, οι πρώτες ύλες των υλικών αγαθών που απολαμβάνει καθημερινά δεν αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού. Μπορεί η σχέση των τροφίμων με την αγροτική παραγωγή να είναι προφανής, αλλά σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα υλικά αγαθά, λίγοι κάνουν τον συσχετισμό της λαμαρίνας από την οποία παράγεται το αυτοκίνητο τους, ή του ηλεκτρικού ρεύματος που δίνει ζωή στο σπίτι τους, με τον κλάδο μας.
Η μια φράση λοιπόν που αποτυπώνει τη –για πολλούς άγνωστη– σημασία των ορυκτών πρώτων υλών (ΟΠΥ) στην ανθρώπινη δραστηριότητα είναι ότι «όλες οι πρώτες ύλες είτε εξορύσσονται είτε καλλιεργούνται». Εφόσον η απλή αλήθεια, ότι η εξόρυξη είναι ο μοναδικός τρόπος για να αποκτήσουμε μια σειρά από κρίσιμες πρώτες ύλες, γίνει αντιληπτή από το κοινωνικό σύνολο, καθίσταται σαφής και αναντίρρητη η ανάγκη να ξεκινήσουμε τη συζήτηση για το πώς θα γίνει αυτή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σε μια χρονική συγκυρία που όλοι έχουμε αποφασίσει ότι χρειάζεται οικονομική ανάπτυξη, η οποία δεν μπορεί παρά να προέλθει από την παραγωγή πρόσθετων εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, η στρατηγική σημασία των πρώτων υλών είναι προφανής.
Καμία πολιτική ηγεσία με όραμα και σχέδιο δεν θα είχε την πολυτέλεια να αγνοήσει τον έναν εκ των δύο παραγωγικών κλάδων που μπορούν να εξασφαλίσουν πρώτες ύλες στη χώρα μας. Η ένταξη των ορυκτών πρώτων υλών στον άμεσο αναπτυξιακό σχεδιασμό θα μπορούσε να μας επιτρέψει να αυξήσουμε τη συμμετοχή μας στο ΑΕΠ, να προσελκύσουμε άμεσες ξένες επενδύσεις, να δημιουργήσουμε νέες καλοπληρωμένες θέσεις εξειδικευμένης εργασίας και να στείλουμε το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με άριστες προοπτικές, από κάθε άποψη.
[ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Κωνσταντίνου Γιαζιτζόγλου, διευθύνων σύμβουλος ΓΕΩΕΛΛΑΣ, 20/10/2019]