Είναι ανατάξιμη η κατάσταση στην οικονομία;

Η κυβέρνηση κλείνει το μάτι στους ψηφοφόρους όπως ακριβώς έχει κάνει προεκλογικά το 2015. Προσλήψεις, επιδόματα, υποσχέσεις, αναδρομικά, διευκολύνσεις, και τόσα άλλα. Η λογική είναι απλή. Εμείς θέλουμε να είμαστε καλοί και οι απέναντι είναι δεξιοί και νεοφιλελεύθεροι.

Δεν έχει ξαναγίνει πραγματικά κάτι τέτοιο. Η δεκαετία του ‘80 είναι παιδική χαρά μπροστά σε αυτό που γίνεται σήμερα. Συνδυαζόμενο μάλιστα με ένα πνεύμα μίσους, εκδίκησης και κυρίως νιχιλισμού για τα πάντα. Ξιπασμός και αγραμματοσύνη από τους εκπροσώπους της λεγόμενης Αριστεράς (λέμε τώρα). Στην πραγματικότητα αυτό που ονομάζεται αριστερά είναι μια κεκαλυμμένη ληστεία σε οτιδήποτε είναι παραγωγικό μέσω της φορολογίας και της εισφοροφορολογίας. Για να μοιραστούν ύστερα τα χρήματα στους ψηφοφόρους πελάτες. Τελεία και παύλα.

Το ζήτημα όλων αυτών των ανωτέρω για την οικονομία είναι το πόση πραγματικά ζημιά έχει γίνει. Δηλαδή κατά πόσο η κατάσταση είναι ανατάξιμη. Με αυτά και με αυτά έχουμε μείνει πίσω σε επενδύσεις, στην παραγωγικότητα, στην προστιθέμενη αξία, στις ποιοτικές θέσεις εργασίας, στην απασχόληση, παντού. Και η κυβέρνηση μοιράζει λεφτά που δεν υπάρχουν. Να σημειώσω εδώ ότι οι  λεγόμενοι αυστηροί πιστωτές κρατούν τα μάτια και τα αυτιά τους ερμητικά κλειστά. Αυτό δείχνει και το πώς θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε μετά τον εκλογικό θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη που έρχεται. Δεν θα τους δώσουμε δηλαδή και το νόμπελ της επιτήρησης…

Επενδύσεις. Και κίνητρα. Οι δύο μαγικές κουβέντες. Η κυβέρνηση της ΝΔ πρέπει να απονομοθετήσει ό,τι σχεδόν έχει κάνει αυτή η ανεκδιήγητη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Να απονομοθετήσει την άθλια νομοθεσία της πολιτικής των εισφορών η οποία σήμερα τιμωρεί κάθε παραγωγική διαδικασία. Πρέπει να επιστρέψουμε στην κατάσταση που βρισκόμασταν πριν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δεν γίνεται εισφορές και οι φόροι να ξεπερνούν μαζί το 50 τοις 100 όταν σήμερα σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν και το 100 τοις 100. Η φορολογία επίσης πρέπει να είναι ανταγωνιστική με ό,τι συμβαίνει δηλαδή γύρω μας. Διαφορετικά δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Πρέπει επίσης να επιτρέψουμε σε όσους συνταξιούχους επιθυμούν να μπορούν να εργάζονται χωρίς να χάνουν τη σύνταξη τους, 60 τοις 100 της σύνταξης είναι  η απώλεια αυτή.

Υπολογίστε δε περίπου προς 800 χιλιάδες εκείνους που βρίσκονται κάτω από την ηλικία των 60! Για τις επενδύσεις και τις εξαγωγές πρέπει κάθε εμπόδιο να καταργηθεί, κάθε δυσκολία να εξαφανιστεί. Τέλος πρέπει να πω ότι για την φορολογία χρειάζεται ελάφρυνση του φόρου στην εργασία (tax wedge). Πρώτα απ’ όλα αυτό. Να είναι συμφέρον για τον εργοδότη να προσλάβει. Άλλο μεγάλο σοβαρό θέμα είναι οι αντικειμενικές αξίες, για τις οποίες πρέπει να μπει ένα χρονοδιάγραμμα κατάργησης.

Τέλος μαζί με την μείωση της εταιρικής φορολόγησης στο 20%, πρέπει να προγραμματίσουμε την ανάκαμψη, γιατί αυτό είναι το θέμα, της αγοράς ακινήτων με την μείωση του ΕΝΦΙΑ και τον εξορθολογισμό του συμπληρωματικού φόρου διότι χωρίς αυτά είναι αδύνατον να ανακάμψει η τόσο κρίσιμη αυτή αγορά για την οικονομία.

* Η κα Κατερίνα Μάρκου είναι υποψ. Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας

[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr, της Κατερίνας Μάρκου*, 6/5/2019]