Η γροθιά τεντώθηκε και πάλι. Ο Πειραιάς μένει όπως τον ξέραμε. Ναι στα πανέρια με κινέζικα τσολιαδάκια σε τουρίστες. Όχι, σε κινέζικες επενδύσεις…
Και εδώ ακριβώς είναι και το “ζουμί” της προϊστορικής… και ιστορικής… αγωνίας, των κρατικών υπαλλήλων για τον Πειραιά και τη σημασία του στον πλανήτη…
Χαρτούρα, γνωμοδοτήσεις, επιτροπές, μελέτες , έρευνες, έλεγχοι, γραφειοκρατία, πήγαινε-έλα στις κρατικές υπηρεσίες Πολιτισμού για να κάνεις τη δουλειά σου. Και διορισμοί… Διορισμοί μέχρι θανάτου… Διορισμοί κάτω από τη σίγουρη στέγη του κράτους και των κρατικών επιδομάτων… (μήνας μπαίνει… μήνας βγαίνει).
Mπορεί να φαντασθεί κανείς τι έχει να γίνει και με τη νέα αρχαιολογική ζώνη του Πειραιά, που μεθοδεύεται τώρα με τη δίκαιη αριστερή ανάπτυξη… τύπου ΣΥΡΙΖΑ;
Θα σου επιβάλλουν να εφοδιαστείς και ειδικά αρχαιοπρεπή φλιτζανάκια του καφέ… Άσε τα ουρητήρια στον Πειραιά. Θα αναγκάζεσαι να νοικιάζεις κρατική χλαμύδα αλλιώς αποκλείεται να ουρήσεις ελεύθερα…
Σιγά που ίδρωσε το αυτάκι της όποιας κρατικιάς διευθύντριας… και του όποιου κρατικού διευθυντή των αρχαιοτήτων, μήπως και κοπιάσουν οι τουρίστες να καμαρώσουν τον Πειραιά.
Αλλού είναι η αγωνία. Όταν είσαι με το ένα πόδι σε νέο μνημόνιο και με τα δύο στην Εποπτεία (μέχρι το 2022 και βάλε…) το μυαλό σου, ως κρατικός υπάλληλος, είναι στα μόνα προαπαιτούμενα, πάνω-πάνω στα οποία “καμαρώνει” η συρρίκνωση, μέχρι και 20%, του άχρηστου ελληνικού κράτους. “Λαμπιρίζει” ακόμη η διάλυση τουλάχιστον 2.000 Οργανισμών που λειτουργούν μόνο για προσλήψεις και η μείωση των κρατικών υπαλλήλων από 10% μέχρι και 20% (στην περίπτωση που οι δανειστές δουν πως δεν κλείνουμε περισσευούμενο κράτος).
Οπότε λάβετε θέσεις. Κρατείστε οχυρά στο κράτος. Κάντε τις υπηρεσίες περισσότερο πολύπλοκες και χρήσιμες. Αυξήστε τη γραφειοκρατία. Ανακαλύψτε υποχρεώσεις πολιτών, επιχειρηματιών και επενδυτών. Βάλτε τον κόσμο να πηγαινοέρχεται στο κράτος.
Και όταν βλέπετε ή ακούτε ξένο κεφαλαιούχο ή πολυεθνική για επενδύσεις στ’ άρματα… στ’ άρματα , σύντροφοι… Κλείστε τους δρόμους να μην μπορούν να κινηθούν. Διώξτε τους από όπου μπορείτε. Με όποιον τρόπο γίνεται. Οι αρχαιότητες, το περιβάλλον και τα δήθεν δάση είναι ο αποτελεσματικότερος… Εφαρμόστε τον.
“Φωτεινά” παραδείγματα το Ελληνικό, οι Σκουριές, ο Πειραιάς με τους Κινέζους. Επίσης τα ξενοδοχεία σε Κρήτη, Κέρκυρα και όπου άλλου έχουν εισχωρήσει επενδυτές-καταχτητές…
Τέτοια ήταν η “μάχη” που δόθηκε και στον Πειραιά. Οι “φρουροί του κράτους και της ιστορίας μας”, τέντωσαν τη γροθιά… (σύμβολο ανάπτυξης στην Ελλάδα…), ζώστηκαν τα φισεκλίκια και με το δικαίωμα που τους δίνουν οι φορολογούμενοι που τους πληρώνουν… αποφάσισαν πως δεν θέλει η Ελλάδα να γίνουν στον Πειραιά επενδύσεις 600 εκατ. ευρώ από τους Κινέζους.
Έκριναν ότι δεν μας χρειάζονται καρνάγια. Δεν θέλουμε ναυπηγεία. Δεν είναι αναγκαίες οι ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες. Αυτά είναι βίτσια… του καπιταλισμού… Δεν θα τα θέλουμε στη χώρα της χλαμύδας… Κάλιο το συσσίτιο… Ζήτω το κρατικό επίδομα για σουβλάκι καλαμάκι… Έξω οι καταχτητές με την πορφύρα του επενδυτή.
Απέρριψαν ακόμη και τα κινέζικα επενδυτικά αναθέματα… σε ξενοδοχεία γίγαντες στον Πειραιά…
Μίκρυναν, στα σχέδια και το παρκινγκ-θηρίο που σχεδίαζαν οι καπιταλιστές της Κίνας οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν το μεγαλείο του κρατικού ΟΛΠ…
Αηδίασαν μπροστά στα εμπορικά κέντρα τερατουργήματα που σχεδίασαν οι Κινέζοι επενδυτές για να χαλάσουν το ήθος και τις αξίες… του δίκαιου αριστερού λαού…
Και σε αντικατάσταση όλων αυτών των τερατουργημάτων… πρότειναν στο ελληνικό κράτος-Γολιάθ της ηθικής και της δύναμης να καθιερώσει σύστημα κρατικής γνώμης και αδειών από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι τα βοτσαλάκια στην Φρεατίδα… Για το είδος της παντόφλας που θα φοράει ο λουόμενος στην παραλία…, δεν έμαθα τίποτε.
Η νίκη πάντως της τεντωμένης γροθιάς…, κρατικών υπαλλήλων ενάντια στους Κινέζους καταχτητές… του Πειραιά, είναι δεδομένη. Μένει να δούμε αν θα κερδηθεί και ο 15ετής πόλεμος του ΣΥΡΙΖΑ (από την εποχή της μακράς αντιπολίτευσής του) σε κάθε μορφής επενδύσεις στην Ελλάδα, τώρα που μπλοκάρισε (με δικά του οχυρά) το κράτος, και είναι σε θέση να ελέγχει κάθε είδους επενδυτική πρωτοβουλία και ό,τι περπατάει στην οικονομία, αλλά με τις κυβερνήσεις των άλλων… Επιχείρημα-απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, το γνωστό βλακώδες και υποκριτικό “…Εμείς δεν κυβερνούσαμε τότε”.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr, του Γιώργου Κράλογλου, 4/4/2019]