άλλο ΣΤΕ, άλλο μεταλλωρύχοι!

Πολλές οι προσφυγές στο ΣτΕ… Κατέθεσε και η συνδικαλιστική επαγγελματική οργάνωση των εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων της εταιρείας ΑΚΤΩΡ-ΑΤΕ Ελληνικός Χρυσός, και το Σωματείο Μεταλλωρύχων Υπογείων Στοών Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής, και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Χαλκιδικής… και πάει λέγοντας

Κάνοντας σαφώς το δικηγόρο του διαβόλου, θέλω να ρωτήσω το εξής: Έχει σκεφτεί κανείς το ενδεχόμενο η επόμενη απόφαση του ΣτΕ να ΜΗ ΔΙΝΕΙ ΛΥΣΗ –για τον άλφα ή βήτα λόγο–, ώστε να συνεχιστεί η επένδυση;  

Δεν θέλω ούτε να συζητάω τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά υπάρχει στ’ αλήθεια κάποιος ο οποίος μπορεί να αποκλείσει κάτι τέτοιο;

Εν τω μεταξύ…..

και οι πέτρες έχουν αντιληφθεί πως η υπόθεση της επένδυσης στην ΒΑ Χαλκιδική αφορά μια πολιτικής φύσης διαμάχη μεταξύ της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος από τη μία και της εταιρείας και των υποστηρικτών της από την άλλη.

Για να θυμηθούμε και λίγο την ιστορία, το παιχνίδι της ανάπτυξης χάθηκε για την περιοχή μας όταν ο ανερχόμενος προεκλογικά ΣΥΡΙΖΑ περιέλαβε στις «κόκκινες γραμμές» του και την ανάπτυξη των μεταλλείων Κασσάνδρας. Έτσι πήγαμε αρκετά χρόνια πίσω για μια επένδυση εγκεκριμένη από το 2011!

Η ουσία είναι πως εδώ και πολλά χρόνια αυτοί που βρίσκονται στη μέση αυτής της διαμάχης και δέχονται τις επιπτώσεις της διελκυστίνδας, είναι οι μεταλλωρύχοι… Μεταλλωρύχοι βέβαια είναι ένας περιληπτικός όρος για όλους τους εργαζόμενους στην Ελληνικός Χρυσός, μόνιμους και εργολαβικούς υπαλλήλους.

Οι μεταλλωρύχοι αγωνίζονται εξ’ αρχής με νύχια και με δόντια για το δικαίωμα στη δουλειά, για το μέλλον των οικογενειών τους, για την ανάπτυξη της περιοχής, για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Όταν υπάρχει πρόβλημα βρίσκονται πάντα εκεί και πιέζουν για τη λύση του. Προφανώς όμως οι πολιτικές πίεσης που εφαρμόζουν δεν έχουν μέχρι σήμερα το επιθυμητό αποτέλεσμα, διότι ενώ οι κινητοποιήσεις τους έχουν κάθε φορά τον ζητούμενο αντίκτυπο και φέρνουν αποτελέσματα, οι ίδιοι πάλι βρίσκονται σήμερα υπό την απειλή απολύσεων. Τι δείχνει αυτό; Πως δεν έχουν καταφέρει ακόμη να είναι αυτοί οι ρυθμιστές της κατάστασης και όχι κάποια διεύθυνση ενός Υπουργείου ή ένας τοπικός βουλευτής… Στο πλαίσιο αυτό ίσως θα έπρεπε να γίνει μια γενικότερη αναθεώρηση της στάσης και της πολιτικής τους εκατέρωθεν. Είναι κρίμα να βρίσκονται στη μέση και να δέχονται πυρά πανταχόθεν…

Ας το σκεφτούν… Είμαι σίγουρος πως αυτοί ξέρουν καλύτερα και θα βρουν τη βέλτιστη λύση.