Η βουλευτής Χαλκιδικής Κατερίνα Ιγγλέζη, πιστή στο ρόλο ο οποίος της χάρισε την βουλευτική έδρα, δεν θα μπορούσε παρά να εκδώσει ανακοίνωση υποστήριξης για την επερχόμενη δίκη των κατηγορουμένων για την καταδρομική εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο των Σκουριών το 2013.
Δεν περιμέναμε τίποτα περισσότερο από τα χιλιοειπωμένα κλισέ και τα έωλα antigold επιχειρήματα σε αυτή την ανακοίνωση, αλλά υπάρχουν κάποια σημεία τα οποία χρήζουν σχολιασμού… Ένα είναι πως συνδέεται η αθώωση των κατηγορουμένων με τη «δικαίωση του κινήματος»! Είναι σχεδόν σίγουρο πως οι κατηγορούμενοι θα πέσουν στα μαλακά, τόσο διότι κανείς δεν επιθυμεί αναζωπύρωση ταραχών στην περιοχή, όσο και διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολιτικοποιήσει το θέμα όσο δεν παίρνει… Δεν βλέπω τον τρόπο με τον οποίο «δικαιώνεται το κίνημα» με μια απόφαση που πιθανόν να λέει πως κάποια από τα μέλη του απαλλάσσονται λόγω αμφιβολιών από μια αξιόποινη πράξη…
Δεύτερο σχόλιο είναι πως το «κίνημα» χαρακτηρίζεται «εμβληματικό» σε δύο τουλάχιστον σημεία της ανακοίνωσης! Εμβληματική είναι η πολική αρκούδα για τις πολικές ζώνες… Το αυτοαποκαλούμενο «κίνημα των Σκουριών» μάλλον γραφικό θα το χαρακτήριζα… Βέβαια οι πομπώδεις αυτοαναφορές είναι ίδιον πολλών «αγωνιστών»… Κάποιος, για παράδειγμα, έχει βαφτίσει το προσωπικό του μπλογκ, «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων»!
Μετά η κα Ιγγλέζη συνεχίζει με ένα ανέκδοτο: «Είναι αδιανόητο μια τέτοια συμμετοχή σε ένα μη βίαιο αγώνα για ζωή να διώκεται και να δικάζεται […]. Η ποινικοποίηση των αγώνων και η δίωξη των ανθρώπων που υπερασπίστηκαν τα αδιαμφισβήτητα και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους είναι από μόνο του εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα». Το μη «βίαιος αγώνας» είναι πράγματι για γέλια, ενώ παραμένει ασαφές τι εννοεί «υπερασπίστηκαν τα συνταγματικά τους δικαιώματα»… Πότε; Στις Σκουριές τον Φεβρουάριο του 2013;
Περνάμε μετά στη διατύπωση ενός ευσεβούς πόθου της κας Ιγγλέζη, ένα wishful thinking που λένε και οι αγγλόφωνοι… Τη διατύπωση κάποιας επιθυμίας που πολύ θα θέλαμε να είναι πραγματικότητα, αλλά παραμένει μακρινή επιθυμία… «Άλλωστε η επένδυση είναι πλέον απονομιμοποιημένηστην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και αρχίζει να εμπεδώνεται ότι οι εξορύξεις με όποιο κόστος δεν μπορούν να αποτελέσουν ούτε το μοντέλο ανάπτυξης της Χαλκιδικής ούτε και της χώρας γενικότερα, για τις επόμενες δεκαετίες». Εντάξει, σας καταλαβαίνουμε…
Και περνάμε στο δια ταύτα: «Καλώ λοιπόν την κυβέρνηση να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της και να θέσει ενώπιων των ευθυνών της την εταιρία, ακυρώνοντας τα καταστροφικά για το περιβάλλον, τους ανθρώπους αλλά και την οικονομία σχέδιά της. Αναμένω επίσης από την Ελληνική δικαιοσύνη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων». Πότε δεσμεύθηκε η κυβέρνηση να ακυρώσει την επένδυση; Όλη η φασαρία δεν γίνεται για να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση; Είχαμε καμία εξέλιξη και δεν το πήραμε είδηση; Μήπως η κα Ιγγλέζη ταυτίζει ή προσπαθεί να ταυτίσει τους ευσεβείς της πόθους με κυβερνητικές αποφάσεις; Όσο για την δικαιοσύνη πάντα κάνει τη δουλειά της… Εσείς είστε αυτή που αμφισβητήσατε ακόμη και σήμερα τις αποφάσεις του ΣτΕ, θεωρώντας τις εμπόδιο στις επιδιώξεις σας: «Μεγάλο εμπόδιο οι αποφάσεις του ΣτΕ. Να μπορέσει να τις αναιρέσει…». Το είπατε ναι ή όχι;
Τέλος, μπλέκουμε και λίγο Μακρυγιάννη, να δέσει το γλυκό… «”Είμαστε στο ΕΜΕΙΣ και όχι στο ΕΓΩ”, θέλω να τονίσω ότι ο αγώνας είναι κοινός και συλλογικός»… Καλά κάνετε κα Ιγγλέζη και σημαίνετε συμπαράταξη διότι έχετε μείνει πολύ λίγοι στο «κίνημα»… Όσον αφορά τον Μακρυγιάννη, σοφά τα λόγια του… Είπε και το άλλο καλό: «Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης»….