ο κοτζιάς κι ο μέγας αλέξανδρος

rwsia1-thumb-largeΟίστρο φαινόταν πως είχε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κατά τη συνάντησή του με τον Σεργκέι Λαβρόφ . Αρχικά προσπερνώντας με «πειραιώτικο τρόπο» το διπλωματικό πρωτόκολλο έκρινε σωστό κατά την υπογραφή των διμερών συμβάσεων να κάνει αστειάκια στον ομόλογό του. Συγκεκριμένα, όταν υπέγραψε την πρώτη σύμβαση έκλεισε με νόημα το… μάτι στον σύντροφο Σεργκέι, ο οποίος φάνηκε πως δεν σηκώνει αστειάκια επιπέδου δημοτικού σχολείου και κράτησε τους τύπους (και το πρωτόκολλο) μπροστά στους δημοσιογράφους. Ακολούθως ο πληθωρικός υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον σκληρό στην όψη Ρώσο αξιωματούχο έστειλε μήνυμα στην Άγκυρα, τονίζοντας ότι «τα σύνορα της καρδιάς μας φτάνουν μέχρι την Ινδία αλλά τα σύνορα της καρδιάς δεν μπορούν να ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα». Μάλιστα, προσέθεσε ότι «πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς τα θέματα της Ιστορίας με σεβασμό και όπως είναι στην πραγματικότητα, χωρίς εκ των υστέρων ερμηνείες».

Αλλά με την οίηση που τον διέκρινε – μην το πούμε παλικαριά – ο κ. Κοτζιάς δεν αντιλήφθηκε πως ο ίδιος κάνοντας αναφορά σε συγκεκριμένη χώρα, την Ινδία, έπραξε, όπως παρατήρησαν διπλωμάτες του ΥΠΕΞ, το ίδιο… ατόπημα με τον ΡετζέπΤαγίπΕρντογάν. Δηλαδή, μου λένε, περιέγραψε ένα «εθνικό απωθημένο επεκτατισμού», κάνοντας αναδρομή στον Μέγα Αλέξανδρο και στο 326 π.Χ., όταν ο Μακεδόνας στρατηλάτης κατακτούσε τον κόσμο και έφθανε να πλέει στους ποταμούς Υδάσπη και Ινδό. Δεν γνωρίζω εάν η δήλωση μεταδόθηκε από τα ινδικά ΜΜΕ, αλλά ελπίζω το Νέο Δελχί να μην αντιδράσει στις αναίτιες προκλήσεις του Έλληνα υπουργού και να το εκλάβει απλώς ως αστειάκι.

…Εγέρθητιιιι

Οι ομιλίες του 4ουΕλληνορωσικούForum στο κατάμεστο Ζάππειο είχαν ξεκινήσει, ο Πάνος Σκουρλέτης είχε πάρει τη θέση του στο πάνελ και ο Ρώσος ομιλητής είχε ξεκινήσει την παρέμβασή του. Εκεί, στην απόλυτη σιωπή, «ανοίγει» το μικρόφωνό του ο συντονιστής της συζήτησης για να ανακοινώσει: «Σε λίγο έρχεται η αυτού εξοχότης, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας κ. Σεργκέι Λαβρόφ». Αυτόματα ακούγεται ένα «κρααακ» και όλοι οι καθήμενοι εγείρονται στη στιγμή σε στάση προσοχής. Κάτι σαν να ζητήθηκε ενός λεπτού σιγή. Περιμένουν, όρθιοι πάντα, πέντε λεπτά, περιμένουν δέκα, πλησίαζε το τέταρτο (όρθιοι πάντα) οπότε… ξανανοίγει το μικρόφωνο του συντονιστή για να ενημερώσει, ο συντονιστής, «καθίστε όλοι. Ακυρο. Υπάρχει μία μικρή καθυστέρηση στην άφιξη του υπουργού»…

Το «καψώνι» επανήλθε σε πέντε λεπτά με την ανακοίνωση «εισέρχεται η αυτού εξοχότης κ.λπ.). Ορθια πάλι η αίθουσα, υποδέχθηκε τον κ. Λαβρόφ που εισήλθε μαζί με τον κ. Κοτζιά. Ο ΥΠΕΞ της Ρωσίας απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό ευχαριστώντας την Ελλάδα για την υποδοχή. Τώρα γιατί αυτό είναι αξιοσημείωτο; Μόνο και μόνο γιατί επιβεβαιώνει ότι αυτή η χώρα μια ζωή στο σήκω-κάτσε είναι…

[ΠΗΓΗ: http://www.tovima.gr/, 03/11/2016]