Ας κάνουμε μια άσκηση επί χάρτου. Από την αρχή να δηλώσω ότι σέβομαι απόλυτα την αρχή του ότι μέχρι να αποδειχθεί κάποιος ένοχος, είναι αθώος, αλλά με εκνευρίζει και η απροκάλυπτη προπαγάνδα αντιμνημονιακών δημοσιογράφων και εντύπων που προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις και κλίμα εκμεταλλευόμενοι ακόμη και την υπόθεση της Χρυσής Αυγής…
Κατηγορείται λοιπόν η Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση. Ωραία… βρέθηκαν αποδείξεις, μάρτυρες, τελείωσε αυτό, στοιχειοθετήθηκε και πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης. Πάμε τώρα στη Χαλκιδική. Αν κάποιοι –αν λέμε–, συνεννοήθηκαν, οργανώθηκαν και επί σειρά μηνών στα πλαίσια ενός ιδιότυπου δικού τους «αγώνα» κατά της επένδυσης χρυσού, διαπράττουν όλα αυτά για τα οποία κατηγορούνται, τι εμποδίζει τη δικαιοσύνη να τους κατηγορήσει για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης τη στιγμή που έχει βρει και επαρκή στοιχεία; Και τι θα σημαίνει αν μεταξύ των κατηγορουμένων υπάρχουν «οικογενειάρχες και επιχειρηματίες»; Θα έπρεπε να είναι όλοι ρεμάλια, αναρχικοί, χωρίς οικογένεια και ανεπάγγελτοι για να είναι ένοχοι; Μέχρι που θα φτάσει ο κοινωνικός ρατσισμός της Αυγής, της Φυλλάδας των Συντακτών και του Σάκη Αποστολάκη;
Και πάμε παρακάτω. Προς τι ο παραλληλισμός με τη Χρυσή Αυγή; Επειδή η κατηγορία είναι ίδια, πάει να πει ότι εξισώνονται οι δύο περιπτώσεις; Οι μεν κατηγορούνται για οργάνωση παραστρατιωτικής δομής, για ξυλοδαρμούς αλλοδαπών, για ρατσιστική βία, για οργάνωση ταγμάτων εφόδου, για τη δολοφονία Φύσσα, κ.ά…. Στην Χαλκιδική κατηγορούνται για οργανωμένη καταδρομική επίθεση στις Σκουριές, για φθορά περιουσίας εργαζομένων και εταιρείας, για τραυματισμό αστυνομικού στον Κάκαβο, για εκφοβισμό και τραμπουκισμούς σε εργαζόμενους, για εμπρησμό αυτοκινήτων και αστυνομικών τμημάτων και όλα τα άλλα που πολύ καλά γνωρίζουμε. Ποια είναι η εξίσωση που βλέπουν οι συνήγοροι; Αυτό το παραμύθι με την πολιτικοποίηση των διώξεων στη Χαλκιδική πρέπει να σταματήσει. Κάποιοι διέπραξαν αξιόποινες πράξεις και πρέπει να τιμωρηθούν (ή μήπως διαφωνείτε;). Οι απελπισμένες προσπάθειες συνηγόρων και αντιπολίτευσης να παρουσιάσουν το θέμα σαν πολιτική δίωξη για να κερδίσουν την κοινή γνώμη, είναι τουλάχιστον γελοίες και φαίνεται σε κάθε ανακοίνωση.
Και το τελευταίο ερώτημα, σαν συνήγορος του διαβόλου… Αν κάποιοι –αν λέμε–, από τους κατηγορούμενους ομολογήσουν τις πράξεις τους, τότε τι θα μας πει ο Αποστολάκης και η Αυγή; Ότι είναι προβοκάτσια της αστυνομίας για να καμφθεί ο τίμιος «αγώνας» κατά της επένδυσης;