«Αν ο ένας από τους σκοπούς της «καθόδου των Μυρίων» στην Αθήνα ήταν να στρέψει την κοινή γνώμη υπέρ των εργαζομένων της Eldorado Gold και κατ” επέκταση υπέρ των σχεδίων της Eldorado Gold για τη Χαλκιδική, τότε απέτυχε οικτρά. Κανείς δεν πλησίασε τους διαδηλωτές, κανείς δεν τους μίλησε, κανείς δεν εξέφρασε την συμπάθεια και την αλληλεγγύη του προς αυτούς που δεν έχουν δείξει ποτέ αλληλεγγύη σε κανέναν. Η πορεία παρέμεινε ξένη στο σώμα της πόλης, αφού οι κάτοικοι της Αθήνας στο σύνολο τους, εργαζόμενοι και άνεργοι, αριστεροί και δεξιοί, τους έβλεπαν και άλλαζαν πεζοδρόμιο».(http://antigoldgr.org/blog/2015/04/17/i-pragmatiki-koinonia/)
Εδώ κολλάει το «της κακιάς γριάς της φταίνε οι τρίχες…»
Πρώτον: εκεί ήμασταν και είδαμε… Κι αν δεν άλλαζες πεζοδρόμιο, η πορεία σε πάταγε…
Δεύτερον: Προφανώς και αυτοί που χειροκροτούσαν από τα μπαλκόνια στην Μεσογείων, την Βασιλίσσης Σοφίας και απ’ όπου πέρασε η πορεία, θα ήταν κομπάρσοι από την εταιρεία…
Τρίτον: Προφανώς στην πορεία των μπαχαλάκηδων που ακολούθησε ξεχύθηκε στους δρόμους ένα ξέφρενο πλήθος Αθηναίων που ενθουσιασμένοι αγκάλιαζαν τους διαδηλωτές και ζητούσαν μια τρίχα από το μούσι του Τόλη…
Μα είστε στα καλά σας;